تبیین جامعه‏ شناختی رابطه‏ ی اوقات فراغت و اشکال جدید سرمایه (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه کردستان)

بررسی نقش اوقات فراغت در زندگی جوانان و مشخص نمودن کارکردهای آن امری حائز اهمیت است و با مطالعه ی علمی و شناخت دقیق اوقات فراغت و تأثیر آن بر شکل­گیری سرمایه ی اجتماعی و سرمایه ی فرهنگی اقشار مختلف جامعه می توان از این مفهوم به عنوان متغیر پیش­بینی کننده در تحلیل مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه سود جُست و اهداف فردی و اهداف کلی جامعه (افزایش سرمایه ی فرهنگی و سرمایه ی اجتماعی) که در راستای بهبود زندگی فردی و جمعی و توسعه ی کشور است را برآورده کرد. پژوهش حاضر تلاشی است برای تبیین رابطه ی اوقات فراغت دانشجویان با شکل­گیری سرمایه ی اجتماعی/ فرهنگی آنان. لذا پرسش­های محوری آن حول این مسئله ی اصلی صورت­بندی شده­اند که چه عواملی بر شکل­گیری اشکال جدید سرمایه (سرمایه ی اجتماعی و سرمایه ی فرهنگی) تأثیرگذار است؟ و آیا رابطه­ای بین اوقات فراغت و شکل­گیری اشکال جدید سرمایه وجود دارد؟ چهارچوب مفهومی و نظری پژوهش از نظریه­های اندیشمندانی از جمله بوردیو استخراج شده است. جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 91 – 90  که مشغول به تحصیل بودند، می­باشد که کلاً 11000 نفر بودند و با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبی 300 نفر از آن ها انتخاب گردید. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که میان اوقات فراغت و شکل­گیری اشکال جدید سرمایه رابطه ی معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، اوقات فراغت با شاخص­های سرمایه ی فرهنگی تجسم­یافته و مشارکت اجتماعی دارای بیش ترین ضریب هم بستگی است.